NaturElle

En opeens had ik het gehad. Na twintig jaar moesten ze eraf! Liever vandaag dan morgen. Ze stoorden me, pasten niet meer bij me. They had got to gooo!!!

BYE BYE

En zo besloot ik na twintig jaar om mijn acrylnagels eraf te laten halen. Omdat ik gezonder leef, groeien mijn nagels veel beter. Da’s op zich positief. Alleen zag je daardoor na twee weken al een “uitgroei” en viel het op dat het niet mijn natuurlijke nagels waren. Dat was al heel wat minder. Zo werden die nette, verzorgde nageltjes eerder forse klauwen. En dat was nu net niet de reden waarom ik ze maandelijks professioneel liet verzorgen. Samen met de nagels verdwijnen ook de gezellige babbeltjes met mijn nagelstyliste. En die ga ik missen. Het is een sympathieke madam die haar job écht heel goed doet. (Voor wie nog op zoek is naar een goed adres: Nagelstudio Katrien!)
Vorige week werden de acrylnagels er afgevijld. Finally! Ik was bang voor het resultaat maar dat viel reuze mee zo na 20 jaar acryl erop. Helemaal zeker dat het goed komt, weet je pas als de nagel zich helemaal vernieuwd heeft. Dat duurt nog wel een half jaartje. Nu zie je immers hoofdzakelijk het deel waar de acryl op heeft gezeten. De verzorging zal de komende tijd sowieso veel intenser zijn dan vroeger omdat de nagels zo beschadigd zijn.

(Tip: gebruik een maandje Herôme voor beschadigde nagels want ze zijn nu wel echt heel fragiel. Hou de nagels heel kort. Zo vermijd je dat ze inscheuren. En gebruik tijdens die eerste maand nog geen nagellak. Na de maand « extra care » ga je ze behandelen met Herôme Extra Strong. Zo maak je ze weer stevig. Voor je het weet heb je terug mooie, natuurlijke nagels.)

Dit is niet het eerste waar ik mee kap. Er is de afgelopen weken en jaren al meer afgevoerd. Om de simpele reden dat ik terug naar mijn natuurlijke versie wil, terug naar mijn roots. Het leek alsof ik door al die (uiterlijke) dingetjes verder en verder van mezelf begon te staan: zowel fysiek als psychisch. Te veel bezig met “the body” en te weinig met “the mind”. En daar komen vodden van! Trust me, dat mocht ik aan de lijve ondervinden. Je verliest je balans en je krijgt kwaaltjes …

Beauty begins the moment you decide to be yourself.

– Coco Chanel

DIEET

Ik wilde écht strak staan en kreeg een schema van 1200 kcal in combinatie met elke dag sport en één dagje rust. Na drie maanden woog ik 55 kg, mijn doel was behaald. En ik was superfier. Alleen zag ik er niet meer uit en mijn gezondheid was niet oké. Ik moest vitamines en supplementen nemen omdat ik een hele resem tekorten had. Ter info: in theorie moet een vrouw per dag rond de 2000 kcal eten. (Hangt ook wel samen met je lichaamstype. We zijn immers niet allemaal exact hetzelfde en wat voor mij werkt, werkt daarom niet voor jou.) Wil je afvallen dan doe je daar 500 kcal af. Ofwel door ze extra te verbruiken ofwel door ze minder te eten. Ik deed beiden: én veel te weinig eten én heel veel sporten. Het resultaat kan je het best vergelijken met voortdurend 200 per uur rijden met een auto zonder olie in de motor of benzine in de tank. Je lichaam heeft nl. al 1200 kcal nodig in rust om je organen in werking te houden.
Ondertussen doe ik niet meer mee aan al dat diëten. Ik heb er met héél veel mensen over gepraat (dokters, sportdiëtisten, kinesisten, diverse sportcoaches …) en het komt altijd op hetzelfde neer: je moet een gezonde levensstijl aankweken. En 1200 kcal eten dat hou je even vol maar van het ogenblik dat je terug normaal begint te eten, kom je als de bliksem terug bij. Zo’n strikt schema is – tijdelijk – goed voor mensen die aan wedstrijden deelnemen. Maar gezond is het niet. Wel strak, niet healthy dus! Ga je voortdurend op en neer in gewicht? Hou dan in het achterhoofd dat je een risico loopt om meer bij te komen als je als vrouw in je menopauze komt.
Ondertussen ben ik iemand die eet. 80% van de tijd eet ik gezond en hou ik in het oog dat er niet te veel vettigheid wordt binnengespeeld. 20% van de tijd gun ik mezelf wat chips, frietjes of ander lekkers. Met mate, en dat marcheert. En tja, die 55 kg die zie ik al een tijdje niet meer. But who cares! Mijn man ziet me even graag. En ik zit beter in mijn vel. Waarom een dieet niet werkt:

• neurologisch: als je op dieet bent dan staan je hersenen op scherp. Je ziet, ruikt en denkt voortdurend aan eten.
• metabolisch: door minder te eten vertraagt je metabolisme
• hormonaal: je hormonen geraken de kluts kwijt. Het niveau van de hormonen die je verzadigd doen voelen neemt af. Dus je voelt je meer hongerig.

CIAO PROSECCO

Ook alcohol is van het menu geschrapt. In combinatie met de verhoogde cortisol waar ik al een tijdje mee sukkel is alcohol een vermomd vergif. Het zorgt ervoor dat de stress in je lichaam stijgt, terwijl je zelf denkt dat alcohol je net helpt te ontspannen. Ik vond het dan ook heel onnozel om supplementen te nemen en moeite te doen om die cortisol te doen dalen maar ondertussen wel vrolijk te blijven hijsen. Ondertussen drink ik bijna vijf maanden niet meer en dat gaat vlotjes. De voordelen zijn legio:

• een kleinere rekening op restaurant
• altijd een Bob bij
• geen katers meer

BYE BYE CAMEL

De laatste sigaret doofde ik ondertussen zes jaar geleden. Hier schrijf ik nog wel eens een post over omdat ik hier veel vragen over krijg. Ik heb er nooit nog zin in gehad, ook niet bij een glaasje. Waarom je vandaag zou moeten stoppen?

• je huid veroudert ervan
• slecht voor je hart
• een aanslag op je tanden
• een ramp voor je portemonnee

INTENSIEF SPORTEN

BodyCombat en BodyPump: ik was er helemaal door bezeten. Heerlijk vond ik dat. Flink afreageren en een uurtje gaan! Vier jaar lang heb ik liters zweet gelaten in de sportclub. Tot mijn grote spijt bleken deze sporten niet heilzaam voor mij. Ik ben van nature temperamentvol. “Een hevige” zoals ze zeggen. Door sporten als dit te doen, wordt dat hevige alleen maar aangewakkerd waardoor ik stilaan maar zeker uit balans geraakte. En het stresshormoon of cortisol meer en meer vat kreeg op mijn lijf. Met die verhoogde cortisol moet ik kiezen voor sporten die “low & slow” zijn. Ondertussen staan wandelen en yoga vast op mijn programma. En ik voel me beter. Waarom een rustige sport beter is voor mij:

• mijn lichaam gaat niet meer in overdrive waardoor het aanmaken van nog meer cortisol wordt beperkt
• ik kom niet helemaal opgejut thuis
• ik leer terug te ontspannen
• ik word rustiger

Als de cortisol geweken is, dan komt krachttraining wel sowieso terug op mijn programma. Omdat ik het leuk vind en omdat het voor vrouwen, zeker boven de veertig, een must is om in vorm te blijven. Je spiermassa slinkt immers zienderogen en op deze manier hou je dat iet of wat onder controle.

DAAAG LANG HAAR

Naar de kapper gaan was voor mij altijd een ramp. Ze knipten er wellicht weer te veel af. “Een half centimetertje hè.” Bij elk bezoek was dat mijn standaardzinnetje. Tot ik op een moment vond dat ik met dat lange haar precies een “Tanneke Toverheks” was. Die lange lokken krulden niet meer zo mooi, ze leken ook dunner dan vroeger. En plots was ik er helemaal klaar voor. “Knip maar een lange bob.” De kapster heeft me minstens 3 keer gevraagd of ik wel zeker was en of we geen ruzie zouden krijgen nadien. Ik was zeker. Eraf met die handel! Nooit spijt van gehad. Mijn moeder zegt altijd: “Er is een leeftijd voor alles.” En mijn leeftijd voor lang haar was gepasseerd.

DOEHOEI ROSSE

Van nature ben ik “kastanjebruin met rosse vlammen”. Het zit echter in de familie om snel grijs te worden. Op mijn 29ste spotte ik mijn eerste grijze haren. Ik heb ze eerst flink laten camoufleren met “mèches”. Later liet ik ze verstoppen met een kleuring die mijn natuurlijke kleur benaderde. En dat ging lang goed. Tot ik vorig jaar in het snuitje kreeg dat twee weken na mijn kappersbezoek een grijze uitgroei door het rode haar kwam piepen. En ik zag die duidelijk niet alleen. Vaak zag ik ogen van vrienden of klanten afdwalen naar mijn kruin. De knoop doorhakken heeft even geprikt. Ik was stiekem graag een “red head”, het paste bij mij en mijn temperamentje. Maar ik moest mezelf ook geen blazen wijsmaken: die rosse voenk was een grijze duif geworden. Tant pis. Ik heb de kleur die er nog was gewoon laten verwijderen. Mega voordeel: mijn kruin heeft bijna geen uitgroei meer! Mijn natuurlijke wit en het gebleekte wit sluiten goed op mekaar aan. Een chanske!

(Ik heb al een paar keer de vraag gekregen hoe ik mijn haar zo wit krijg. Dat is dus écht geluk bij een ongeluk. Omdat ik van nature al zo grijs ben, krijg je deze combinatie. Als je zelf nog een echte kleur hebt, bruin bijvoorbeeld, dan blijft dat werken met het gebleekte blond. En rode tinten laten zich al helemaal niet temmen. Die zijn nog moeilijker te verwijderen. Het wit zal dan na verloop van tijd beginnen verkleuren.)

ONTPILLEN

Van die chemische troep wilde ik al heel lang af. Na bijna 30 jaar leek me dat ook wel hoog tijd. Op mijn leeftijd is het trouwens best om zo snel mogelijk met die synthetische shit te kappen en eventueel te switchen naar biologische hormonen. Die synthetische brol geeft je immers meer kans op tromboses, borstkanker, enz. Er zijn alternatieven genoeg. De kans bestaat dat door hiermee te stoppen de op hol geslagen cortisol terug getemperd wordt. Dat zal de tijd uitwijzen. Fingers crossed.

Waarom “de – synthetische – pil” niet zo onschuldig is:

• je krijgt er vaak extra kilootjes door
• je kan er ziek van worden als je de veertig passeert (tromboses, borstkanker, …)
• ze doet vreemde dingen met je humeur en gevoelens
• je zin in seks neemt af

Om echt van een verandering te kunnen spreken, ben ik nog niet lang genoeg gestopt. Ik merk echter al wel dat er wat aan het veranderen is. Mijn humeur bijvoorbeeld. Waar ik het laatste half jaar tegen wil en dank meer en meer ontpopte tot een kruidje-roer-me-niet, word ik stilaan terug de zotte Jill van vroeger. Lachen, onnozel doen, … She’s baaaack!

DE ZONNEBANK

Met mijn ros haar en sproeten mocht ik dat hele “sunkissed” wel op mijn buik schrijven. Het was eerder “bitch slapped” te noemen: kreeftenrood! Dus trok ik regelmatig richting zonnebank en bereikte ik toch een soort van eierschaal/crèmekleurig tintje. Allemaal goed en wel. Alleen, helemaal onschuldig was dat ook niet:

• snelle huidveroudering
• verhoogde kans op huidkanker
• schadelijk voor de ogen

Daar ben ik dus allang mee gestopt. Met spijt in het hart want een « zonnebankske doen » in de winter werkte heel ontspannend. De alternatieven werken voor mij niet. Doekjes, crèmes of whatever bruinen zonder zon, het resultaat ziet er bij mij niet uit. Ik ben niet handig. Dus « egaal uitsmeren » is een grote uitdaging. Ik heb het ooit ook door een professional laten aanbrengen en ik was oranje. Bovendien, ik ben altijd « fair skinned » geweest. Door de jaren bruin ik al wel iets makkelijker maar toch. Ach, het is wat het is. Waarom iets proberen te zijn, wat ik gewoonweg niet ben?

INGRIJPEN

Heb ik dan helemaal niks dat niet natuurlijk is. Euhm, tuurlijk wel! Ik ben niet heiliger dan de paus hè zeg en ook geen geitenwolle sok. Voor wie het zich ondertussen misschien is beginnen afvragen: nee ik laat mijn okselhaar niet staan! JAK! Sorry Julia Roberts, da’s gewoonweg goor. Mijn deodorant is – tot hiertoe – niet bio en parfum is een must! Make up gebruik ik enkel in het weekend omdat ik er simpelweg niet handig mee ben. Bovendien vindt mijn man het ook niet zo mooi. Weer een chanske! En ook mijn tanden heb ik een handje laten helpen. Ze waren iets te fel aan het freestylen waardoor ze tegen nu waarschijnlijk uit mijn mond gegroeid zouden zijn.

Dus … onnatuurlijk? Me too. Ik probeer het alleen te beperken omdat ik merkte dat het op den duur wel veel werd dat « niet van mezelf » was. Iedereen moet er vrolijk zijn goesting mee doen. Zit je ergens mee, stoort iets je of heb je complexen? Laat je daar dan mee helpen. Serieus! Het leven is tekort om je ongelukkig te voelen omwille van je looks. Alleen … doe dat enkel en alleen omdat JIJ dat belangrijk vindt, niet omdat de « standaard » dat tegenwoordig bepaalt of omdat je vriendinnen dat ook doen. Kim Kardashian als rolmodel hebben is vragen om miserie. Ze bestaat uit meer plastic dan mijn Barbies vroeger en heeft ook niets anders te doen een hele dag dan « mooi zijn ». Wij, vrouwen, laten ons nogal makkelijk onzeker maken terwijl iedereen mooi is op zijn manier. Dat is geen Bond Zonder Naam-kaartje, het is gewoon zo. Het komt er alleen op neer om jezelf te aanvaarden. Dat is niet hetzelfde als je laten gaan, integendeel, alleen moet je de lat niet torenhoog leggen voor jezelf. Niet iedereen heeft de lichaamsbouw om een maatje 36 te bereiken. En echt, dat hoeft ook niet. In plaats van je ongelukkig te voelen over wat er niet is, zet je beter dat wat er wel is dik in de verf. Shine bright like a diamond. Shine baby, shine!!!

“A rose can never be a sunflower, and a sunflower can never be a rose. All flowers are beautiful in their own way, and that’s like women too.”

– Miranda Kerr